Evaluatie

Evaluatie momentje. Beoordeling: Hoe staat het ervoor? Bij deze wekelijkse kuur moet ik om de drie weken bloed laten prikken. De volgende dag heb ik dan een telefonische afspraak met de arts. De andere weken tussendoor, belt er een dag voor de kuur, altijd iemand van de afdeling om te vragen hoe het gaat. Als het niet goed gaat moet ik extra bloed prikken om te bepalen of de behandeling door kan gaan.

Uitslag van de bloedtest.

De uitslag van de bloedtest was weer uit de kunst. De waarden blijven goed op peil. Dus ik mocht vandaag gewoon weer aan de tap. Ik heb wel eens gedacht “een weekje overslag om op adem te komen lijkt me wel wat” maar nu tegen het einde wil ik het liefste doorpakken. Nou: “ik vraag zij draaien”. De arts legt uit dat we vanaf hier afspraken gaan inplannen voor de volgende fase. Eerst en MRI scan en daarna de operatie. De extra kilo’s komen inderdaad van een soort prednison. Die ze geven tegen de misselijkheid en braken. Tja, als dit de keuze is, dan maar even tijdelijk ruim 10 extra kilo’s. 

Evaluatie met de verpleging.

“U schiet al lekker op met de behandeling he!?” Zegt de verpleegster die het infuus komt aanleggen. “Inderdaad, na deze nog maar twee”, antwoord ik. “Nou”, zegt de verpleegster. “U fiets er wel mooi doorheen hoor! We hebben er toch ook een paar gehad die een keer moest en overslaan”. Ik  moet hier even op reageren : “Dat klopt en daar doen we ook erg ons best voor, dus ik vind het fijn te merken dat het de moeite loont” Want ondanks het goede verloop, voelt het nog helemaal niet altijd gemakkelijk!

Evaluatie met de arts

De arts kwam vandaag dus ook weer even langs om te voelen waar we nu staan. De vorige keer kon zij de tumor niet meer vinden. Van de week voelde ik zelf en dacht ik: “He!? daar lijk ik je wel weer te voelen?” Dus ging ik nu net iets anders in de stoel zitten, een andere houding zodat de arts mijn tumor nu ook wel weer kon voelen. Mijn tumor is wel sterk geslonken. Van drie, naar ongeveer één centimeter omvang. Al met al een mooi resultaat. Daar doen we het voor. We, want ik onderga het proces zelf en echt niet alleen!

Reflectie van mijn ervaring en handelingen

Reflectie van mijn eigen ervaring en handeling: Vrij van oordeel: Hoe staat het ervoor? Ik voel me klein (pink) en kwetsbaar op de momenten dat ik geheel afhankelijk ben. Die overgave vind ik soms lastig te accepteren. Ik blijf trouw aan (ringvinger) de gedachte dat ik zelf kan bijdragen aan mijn herstel. Ik heb het resultaat niet in de hand en kan wel beïnvloeden met mijn houding, keuzes en handelingen. En dat het belangrijk is goed naar mijn lichaam te luisteren. Soms ben ik boos (middelvinger) als ik verwachtingen voel van mensen om mij heen, waar ik niet aan kan of wil voldoen. Over tegenstrijdige uitspraken van artsen of verpleegkundigen. Het frustreert mij ook als ik iets anders krijg dan ik vraag op kwetsbare momenten. Maar we zijn nog steeds op weg naar herstel.(wijsvinger) Vorige week was ik zelfs weer heel even in mijn praktijk. De geur toen ik binnenstapte maakt me al blij. Waar ik trots op ben?

Trots

Evaluatie van trots. (duim) Ik ben ontzettend trots op mijn eigen bijdrage, houding en keuzes. Ja, ik noem mezelf als eerste. Mag best. Het is niet gemakkelijk om “‘ nee” te zeggen als er een beroep om me wordt gedaan. Relaxed te blijven in de keuzes waar we voor komen te staan in het dagelijks functioneren. Ik ben trots op en blij met mijn man, die ook noodgedwongen ontwikkelingen heeft doorgemaakt. Trots op mijn oudste, die ver weg woont en op zijn manier en weg vind in een vorm van betrokkenheid. Trots op mijn puber. Dat hij zich overvraagt voelt vind ik een normale reactie in zijn bijzondere situatie. En natuurlijk doe ik mijn best mijn aandeel hierin te beperken en tevens zijn groei te bevorderen.

Trots op en dankbaar voor alle lieve mensen in mijn omgeving.

Ontzettend leuk om ook op de lange duur steunende berichtjes te ontvangen in allerlei vormen van allerlei mensen. De ene is consequenter en structureler als de andere. En dat maakt het afwisselend. Nog steeds wordt ik blij verast door apps, mail, post en zelfs pakketjes! Het is zo fijn en steunend dat mensen blijven meeleven. Of spontaan een berichtje sturen dat ze op de hoogte zijn en me een voorspoedig herstel wensen. Een ervaring van zichzelf delen en mij zo betrekken bij de buitenwereld. Een zichtbaar netwerk van vriendinnen van de lagere school, tot nieuwe contacten en alles wat er tussen zit. Te veel om ieder persoonlijk te noemen, hartverwarmend! Zolang het oprecht voelt kan ik alles van harte ontvangen. Het gaat mij om de intentie, niet om de frequentie! Oprecht hartelijk dank!

Evaluatie van het taxi vervoer

Ik was een beetje laat met het aanvragen. En natuurlijk heb ik het eerst verkeerd ingediend, dus moest het opnieuw. Maar het is gelukt! Ik bestel de taxi bij een landelijk nummer en zij zorgen dat er een taxibedrijf uit de buurt klaar staat. De rekening gaat direct naar de zorgverzekering. Ik hoef aan de chauffeur niets te betalen. En voor de eigen bijdrage krijg ik een factuur van de zorgverzekering. Zelf een taxibedrijf inschakelen mag ook, maar dan moet ik eerst betalen en dan declareren. Ik vind dit wel wat. De taxi was vandaag tien minuten later dan de afgesproken tijd. Gelukkig scheen de zon en kon ik rustig buiten wachten. Ik ging naar huis, hoefde niet op tijd te zijn en ben wel thuis gebracht.