89. Tijd

Tijd

Ik dacht alle tijd te hebben voor allerlei dingen nu ik al mijn tijd thuis doorbreng. Dat is ook wel zo. Enkel merk ik dat ik zonder energie nog weinig begin met al die “vrije” tijd. Ik ben dol op uitslapen. Vooral het gevoel van tijdloosheid tussen slapen en ontwaken kan ik erg genieten. Beetje zweven. Maar ja, nu uitslapen meer mogelijk is, lukt het niet of het lukt zo goed dat ik de hele dag volledig in coma blijf.

Tijd vliegt als je plezier hebt

Ze zeggen dat de tijd vliegt als je plezier hebt. Ik weet nog goed dat ik na mijn eerste chemo behandeling dacht: ” Jemig! Als ik me toch een half jaar zo beroerd ga voelen dan zal het wel lang duren!” En nu, bijna twintig weken verder is het einde van de chemo in zicht. Het is evengoed vlot voorbij gegaan. Misschien omdat ik de helft van de tijd heb gemist? In ieder geval breken er weer andere tijden aan. Er is tegen ons gezegd: trek er maar een jaar voor uit. Dat lijkt lang, maar wat is een jaar op één heel mensenleven?

Timing

Van de meeste plantjes die ik heb gezaaid is weinig op gekomen en van wat ik gekocht en geplant heb is een groot deel beschadigd. Timing blijkt maar weer belangrijk als je iets wilt laten groeien en bloeien. Ontwikkeling en tijd nemen voor gunstige omstandigheden kan veel tijd en moeite besparen. Uit ervaring weet ik, dat als ik te snel aan de gang ga, de tijd me inhaalt en de achterstallige energie me als een boemerang onderuit haalt. Toch vind ik het fijn het verlangen te blijven voelen en verbinding te behouden, met alles wat ik weer zou willen doen.

The bucket list

Wat als ik wist dat ik geen tijd meer had? Hooguit drie maanden of een half jaar? Hoe zou ik mijn tijd dan besteden? Wat zou ik anders doen? Zou ik het anders doen? Ik wordt af en toe met mijn neus op de feiten gedrukt door alles wat ik nu tegenkom. Het lijkt zo vanzelfsprekend een volle levenscyclus te beleven en dat is lang niet iedereen gegeven. En wat wil ik met de tijd die mij nu nog wel rest? Eigenlijk vind ik mijn leven erg fijn zoals het is/was. Ik heb geen grote dromen te verwezenlijken anders dan wat ik al doe. Afgelopen week zagen we de Bucket list. Ik vind het een prachtige film. Prachtig verhaal, geweldig geacteerd en geregisseerd. Maar ik herken mezelf er niet in. Wat ik wel graag zou willen meemaken is oma worden. Maar ja, dat kan ik zelf niet verwezenlijken en mijn kinderen hoeven het zeker voor mij geen kinderen op de wereld te brengen. Het brengt voor hen veel verantwoordelijkheid mee. En toch zou ik als ik het over mocht doen zelf echt weer moeder willen zijn. Als ik toen wist wat ik nu weet zou ik sommige dingen anders aanpakken. Maar we kunnen de tijd niet terug draaien. Afgelopen week heb ik de kinderfoto’s van mijn jongens bekeken en dacht:  “Waar blijft de tijd?” Doordat er zoveel ruimte tussen mijn twee jongens zit, 16 jaar. Had ik alle tijd om bewust van hun ontwikkelingen te genieten. Dat koste extra tijd, kleine kinderen zijn handenbindertjes, maar ik ben er dankbaar voor en heb van ze genoten! Nog steeds en blijf ik ook doen!

Heelt de tijd alle wonden?

Ze zeggen dat tijd alle wonden heelt. Ik denk dat daar meer voor nodig is. Net als een snee in je hand heeft genezing tijd nodig maar ook zorg en aandacht. Zo ook bij geestelijke wonden. Vergis je niet, een geestelijke wond is vaak niet direct zichtbaar, maar kan zeer schrijnend zijn en veel lijden veroorzaken. Een diagnose van een ernstige levensbedreigende ziekte is geen kattenpis! Geestelijke wonden kunnen ook gaan smetten en etteren waardoor het genezingsproces wordt afgeremd of de situatie verergerd.

Lotgenoten

Ik merk dat het me goed doet tijd door te brengen met lotgenoten. Geen geval is hetzelfde. Het aanhoren van verhalen over bekenden van mensen die het zelf niet hebben meegemaakt. Of hoe erg zij het vinden voor mij, vind ik doodvermoeiend. Het delen van wat we meemaken met mensen die hetzelfde ervaren of hebben ervaren voelt heel anders. Niets zo fijn dan eens flink lachen om de ellende of een diepgaand gesprek over wat we tegenkomen en wat het met ons doet. Die ervaringen uitwisselen en de (h)erkenning bij elkaar vinden. Of juist een andere benadering ontdekken ervaar ik als helend.