Herfst

Herfst. Ik voel en ruik het als ik buiten kom. We naderen de herfst. Ondanks dat mijn zonnebloemen net beginnen te bloeien, merk ik, dat het verval in de tuin is begonnen. De ochtendlucht is vochtig en de paddenstoelen schieten de grond uit. Herfst is voor mij een punt van evaluatie. Waar was ik vorig jaar? En nu? Volgend jaar. Waar wil ik dan zijn? Ik vind het gek hoe mensen altijd onderweg zijn en kijken naar anderen en naar wat ze nog niet hebben. Doordat ik in de herfst stil sta om te zien waar ik nu ben, kan ik mijn groei en verandering waarnemen. Ook al was mijn groei afgelopen jaar een onverwachte kronkel. Vorig jaar rond deze tijd, hadden we geen idee wat ons te wachten stond. Gelukkig maar.

Herfst 2020

In de herfst van 2020, was ik best op een goede plek, mijmer ik. Ik kijk naar de bijen die hun buikje vullen en ijverig hun wintervoorraad verzamelen. Wij waren net ingetrokken in ons prachtige nieuwe huis. We noemen het gekscherend “Chateau Hoebe”, vanwege de fam Meiland van tv. René en ik hebben een fijne, stabiele relatie. Jaro ging net naar de middelbare en was erg enthousiast. De oudste had het goed. Als het mijn kinderen en man goed gaat, vind ik dat een zorg minder en gaat het mij ook goed. Mijn praktijk liep lekker, ik genoot van mijn werk in mijn prachtige praktijkruimte. We hadden lieve, gezonde dieren. Dus alles ging zijn gang zoals wenselijk was.

Los laten en meenemen

Ik heb in de herfst van 2020 het contact met mijn vader los gelaten. Niet leuk, het was een hele worsteling. Maar er is nu meer rust voor mij, voor hem en het geheel. Wat ik wilde meenemen naar 2021, was groei en ontwikkeling op persoonlijk gebied. En in mijn werk. Nou dat heb ik gekregen! Maar, je krijgt altijd meer dan je wenst…

Herfst 2021

Herfst 2021, waar ben ik nu? Ik ben 50 geworden. Dus letterlijk en figuurlijk in de overgang naar de herfst van mijn leven. Ik ben veel thuis en heb een chemo traject met operatie overleefd. Ben begonnen met preventieve behandelingen. En geniet onwijs van de thuiscursus moderne hypnotherapie. Tevens schrijf ik een blog. Wie had dat ooit gedacht?! Onze relatie is nog hechter, ook al is mijn libido soms onder het vriespunt. We hebben deze periode samen overwonnen. Momenteel heeft mijn puber voor het eerst intens liefdesverdriet. Dat vind ik pijnlijk voor hem, en om aan te zien, maar het zal tijdelijk zijn. Hij zal sterker groeien uit zijn verdriet. Ik merk dat appeltaart bakken en shoppen ook helpt bij jongens. Hij gaat er waardig mee om. Trots op de jongeman. Mijn oudste gaat goed, we hebben een heerlijke week met hem en zijn vriendin gehad.

Oogst

Ik ben veel ervaringen rijker. Merk dat ik een ander tijdbesef heb. Alsof ik meer tijd heb, rustiger aan kan doen. En ik ben nog mondiger geworden. Ik neem mijn ruimte nog meer in. Vooral letterlijk, op de parkeerplaats van het ziekenhuis. Ze zeggen wel eens, wat je zaait zal, je oogsten. Ondanks dat mijn oogst niet de vorm heeft die ik vorig jaar had gehoopt, vind ik het wel een rijke oogst. Ik ben mezelf op vele fronten overstegen. Wat is nu overbodig geworden en wil ik los laten? En wat neem ik mee om te zaaien voor mijn oogst in de herfst van 2022?

Herfst 2022

Waar wil ik naartoe vanaf hier? Welke wensen koester ik voor de herfst 2022? Ik wil me weer fit en vitaal voelen. Vrij bewegen. Naar de sauna, massage en festivals bezoeken. Iets nuttigs met mijn ervaringen betreft borstkanker doen, om anderen te steunen en een bijdrage te leveren aan een gezondere maatschappij. Weer een stabiel inkomen werven. Het leven en liefde blijven vieren met René. Evenwicht en stabiliteit creëren voor mijn puber. En het allerliefste de oudste wat dichterbij huis. Maar dat is niet in mijn handen. Vooral blijven genieten van elkaar en met onze dieren.

Wat is daar nu voor nodig?

Wat nu nodig is, voor groei en bloei in 2022 is rust. Rust om de bestraling door te komen. Beweging om conditie te behouden. Focus op herstel. Los laten van verwachtingen en zover haalbaar meebewegen. Afwachten en tevens mezelf met mijn werk wel laten zien. Doorgaan met studeren en investeren in ontwikkeling. De jongste begeleiden met hulp van school. Aandacht, zorg en betrokken blijven bij René. Verbinding behouden met mijn oudste. Liefde, verbinding en geduld. Heel veel geduld. Om het zaad van mijn ervaringen te laten rijpen deze winter. Dat is de verantwoordelijkheid die ik zelf kan dragen. Dingen doen en dingen laten. Om de wensen die ik koester, te kunnen zaaien zodra de tijd rijp is. Dan weer te verzorgen tijdens de groei, zodat er nieuwe bloei en zaad ontstaat voor een nieuwe cyclus in 2023.