De dag na mijn eerste chemo: Hoe weet ik dat de behandeling nog invloed op je heeft?

Nou, als ik de dag na mijn eerste chemo een vruchten smoothie ga maken en het blender apparaat aanzet zonder deksel erop… zucht…

De avond vooraf.

Gisterenavond tegen de schemering werden de klachten heviger. Je kent het wel, als je griep hebt, loopt de temperatuur rond die tijd ook op. Weeïg gevoel, nog meer pijn in gewrichten. Hoofdpijn, jeuk op mijn hoofd. Misschien kwam het ook omdat mijn polsbandje inmiddels flink strak zat? De aders in mijn rechter arm waren gezwollen en bijna zwart! Dus dat bandje heb ik snel afgeknipt! De chemo brengt echt nare lichamelijke sensaties en emotionele labiliteit. Ik ben normaal gesproken al gevoelig voor bewegingen (wiebelbenen, friemel vingers of tenen) of geluid (tv of eetgeluiden) Dat ben ik nu in het kwadraat en daar wordt ik niet gezelliger van!

Horror verhalen uit het verleden.

Daarentegen kreeg iedereen vroeger ongeveer dezelfde chemomix en ongeveer dezelfde dosis. Ik ken de horrorverhalen van mijn oom. Dat is de reden waarom mijn moeder beslist geen chemo wilde!  Ik heb ook een oom aan vaders kant die al 25 jaar met kanker leeft. Tegenwoordig is het veel meer maatwerk en is er medicatie om misselijkheid te voorkomen. Ik ben er nog niet, want er komen misschien vervelende bijwerkingen en ook daar valt tegenwoordig veel meer aan te doen. Ik heb ook extra medicatie tegen misselijkheid in huis. Daar stond bij: volgens schema? Ik heb me rot gezocht naar “het schema” in alle papieren!? Blijkt dat, als er ook staat indien nodig, ik dat mag aanhouden. 

De nacht na mijn eerste chemo:

De nacht is rustig verlopen. Gelukkig, Ik was even bang dat de nacht erger zou zijn, na mijn eerste chemo. Twee keer uit bed. Dat is logisch want ik heb heel veel water gedronken en de tweede keer nat van zweet. Verder geen bijzonderheden. Ik werd vanmorgen wel gebeld door het ziekenhuis hoe het was gegaan. Dat vond ik heel attent!

Eten en Chemo op de dag na mijn eerste chemo

Eten gaat nog goed. Ik had eergisteren heel slim groentesoep uit de vriezer gehaald, dacht ik. En het bleek erwtensoep… Warm drinken of soep is op zich licht verteerbaar en het lichaam hoeft het niet op te warmen. En erwtensoep? Toch proberen en het ging prima. Kleine beetjes verdeeld over de dag. Heel leuk om te zien hoe de mannen samen in de keuken rommelen met hun spruitjes, piepers en voor mij zilvervliesrijst. Vandaag halen ze pizza. Ik doe mee!

Eten en kanker algemeen

Ik hoorde over een vastendieet uit Duistland. Het idee is dat je de dag voor de chemo  enkeltussen 12:00 en 18:00 eet. Zoiets vind ik interessant. Niet om direct op korte termijn te doen en wel de filosofie die erachter zit. Als er een kans is zelf iets bij te dragen aan genezing, wil ik daar wel verantwoording voor nemen.
Het is bekent dat een tumor zich voedt met suikers. Op het moment dat de kankercel wordt aangevallen heeft hij meer nodig en gaat naar de gezonde cel om te parasiteren.
Op het moment dat je gaat vasten houden de gezonde cellen de deur dicht want ze hebben de glucose zelf nodig.

Moerman Dieet – internet- ziekenhuis

Verder heb ik tijdschriften gelezen waarin het Moerman dieet wordt beschreven en niet toxische tumor therapie. Moerman zegt, je moet eten wat jouw lichaam het meeste oplevert. Een aardappel is niet verkeerd, zilverliesrijst heeft meer voedingswaarde.
Een eiwit is is oké en in het eigeel zit de meest waardevolle bijdrage. Ik heb gekeken op internet. Hou maar op! De een zegt, wel bonen, geen zuivel. De anders zegt andersom. Daar kan ik niets mee. Het ziekenhuis zegt, je moet op gewicht blijven tijdens de chemo. Eiwitten zijn goed dus doe rustig een extra plak kaas en roomboter op je brood. Gebruik volle producten.

Mijn keuze?

Ik probeer mijn eigen weg hierin te vinden. Door goed te eten op het moment dat mijn lichaam daar naar vraagt. Ik voel nu nog gewoon trek, alles smaakt nog goed, dus dat gaat prima. Rond de chemo vermijd ik snelle suikers zodat de gezonde cellen hun deur wel dicht houden. En ik kies voor zilvervliesrijst of volkoren pasta’s en speltbrood. Speltbrood is niks engs. Het is gewoon gemaakt van een soort graan waar alles mee begon. Dat zijn ze gaan bewerken voor een grotere opbrengst en hierdoor werd het graan minder goed verteerbaar. Heb ik begrepen. Back to basic. 

Nu rigoureus een dieet gaan volgen lijkt me een slecht plan en een paar haalbare aanpassingen. Minder pakjes en zakjes en weer wat meer noten en fruit, kan geen kwaad, denk ik. Ik wil ook genieten van lekker of gemak.

Luisterboek: De helende reis van Brandon Bays

Ik dacht dat het praktisch zou zijn een luisterboek te proberen. Aan het infuus een boek vast houden en een gele markeerstift leek me zo’n gedoe. Dus vandaag ben ik thuis begonnen in de helende reis. Waarom deze titel? Ik kreeg van diverse kanten de titel voor me neus. Tot nu toe denk ik van wat ik hoor:  “Tja. Ik ben erg voor stimuleren van het zelf genezend vermogen”. Bezoek nog steeds een homeopaat ter ondersteuning waar ik vertrouwen in heb.

Zelf ben ik therapeut en weet wat  onverwerkt, oud kind zeer en trauma kan doen met een mensenleven. Wat mij onder andere geholpen heeft is het lezen van Niemandskinderen door Caroline Roodvoets. Daarin vond ik herkenning en erkenning. En boeken over trauma verwerking  zoals:

Wees voorzichtig met het lezen van dit soort dingen op het moment dat je in behandeling bent. Verwerken vraag energie, die je lichaam op het moment van een chemo kuur beter kan gebruiken. Luister naar jouw lichaam!

Wat ik wil zeggen is:

Net als met eten: “Doe wat goed voelt voor jouw” en “Blijf realistisch”. De medische hulp is er. Wonderen bestaan en binnen een maand en tumor zo groot als een tennisbal verkleinen tot een suikermeloen is in de realiteit niet voor iedereen weggelegd. Dat je daarnaast zelf ook verantwoording kan nemen voor jouw welzijn en dat er cellen met oude shit moeten worden verwijderd kan ik me wel in vinden.

Chemo als bondgenoot

Het klinkt misschien gek en ik heb geprobeerd het gesprek met de tumor aan te gaan. Omarm wat er is. Het mislukt. Rene zegt: “met iemand die niet te vertrouwen is, moet je geen afspraken maken”. Ik verdom het om vriendjes te worden met iets wat levensbedreigend voor me kan zijn. In focus therapie wordt gezegd. There are no enemy’s inside. In de zin van:  “als je ergens weerstand voelt, is dat iets in jouw onderbewuste wat jouw meestal probeert te beschermen”. Deze tumor voelt wel degelijk als een vijand in mij. Ik wil het eruit hebben! Zodoende heb ik besloten met mijn hand op mijn buik en de andere op mijn hart. Dat de chemo mijn vriend is. De chemo is krachtig en gaat mij helpen oude shit los te laten of te verjagen. Die gedachte klopt voor mij met mijn gevoel.

Ik herhaal nog een keer:

Wat ik schrijf zijn veelal mijn gedachtenspinsels die mijn gevoelens beïnvloeden. Ze hoeven voor een ander geen waarde te hebben. Waar het mij om gaat, is dat jij vind wat bij jouw past en daar voor durft te gaan staan. Vrij van oordeel van jezelf of van anderen. Heb de moed te vertrouwen op jouw innerlijk kompas in combinatie met gezond verstand.

Mijn ziektewinst

Ik maak van mijn situatie gebruik om hierin persoonlijk voorbeelden te geven hoe je dat kunt afwegen voor jezelf. Als opstap naar jouw waarheid. Voor welke keuze je ook staat in jouw leven. Het leven is vol met tegenstrijdigheden! Het is de levenskunst daar voor je zelf evenwicht in te vinden. Steeds opnieuw in veranderende omstandigheden. Het is voor mij een feestje zo lang het me lukt om op deze manier toch met cliënten, vrienden en mijn vak bezig te zijn. Ontzettend leuk en dankbaar te merken dat het echt word gelezen en niemand zeurt over schrijffouten! Zoals Karlijn zei: “Pas op he? ik heb kanker, ik mag nu alles zeggen!”

De K van Karlijn

Ik wilde gisterenavond graag samen de K van Karlijn kijken. De hoofdrolspeelster, Karlijn heeft ook borstkanker. En dat is gelukt ! Prachtig hoe ze de acteurs hebben gecast! Typische Nederlandse serie met uitvergrote karakters. Die slachtoffer,vent van Karlijn!? Het ergste is dat het herkenbaar is voor me. Niet bij René en wel uit eerdere relaties. En de moeder van Karlijn! Ieuw! Joke Bruijs zet haar perfect neer. En de oh zo, “ik geef jouw iets en vind me nu alsjeblieft aardig” opdringerige buurvrouw. Waar ik naartoe wil is dit. Ik kies nu de krenten uit de pap. Stop energie in dingen waar ik van geniet. Ook leuke dingen kunnen momenteel energie kosten. Doe wat haalbaar is.

Oh, ja, de Injectie!

Er was verwarring  ontstaan of de injectie thuis zou worden gegeven of dat ik telefonische instructies zou krijgen om het zelf te doen!? Uiteindelijk blijkt dat ze sowieso de eerste injectie thuis komen doen. Wie kan of wil leren, mag het zelf doen. De bedoeling van de injectie is mijn weerstand op peil te brengen voor de volgende ronde. Dat kan pijn geven in mijn gewrichten. Dat heb ik al zonder dit goedje, dus we hebben paracetamol in huis voor het geval dat het te gek is. En anders mogen we altijd bellen.

Zorg voor jezelf, Bewaak je grens!

Zelf hadden we al een plan B bedacht. Ik ga echt niet zelf prikken! Wij hebben een buurvrouw aan de grote sloot die de injectie kan en wilde geven. En zij mag het ook bij mij. Ik ken wel meer mensen die het zouden kunnen en willen. Bij wie ik een “blijf van mijn lijf! gevoel ervaar. Sommige hulp, zoals bijvoorbeeld, die van de opdringerige van de buurvrouw van Karlijn, is lang niet zo onvoorwaardelijk als het lijkt. Het prijskaartje is soms verborgen in een dubbele agenda.

Wees maar kieskeurig

Je mag best kieskeurig zijn in het aanvaarden van hulp. Vraag je af: “Kan ik dit van harte ontvangen? ” En als je zelf geeft: “Kan ik dit van harte geven?”
Een wijs man zei eens tegen mij: “Kies uw critici nog zorgvuldiger dan uw vrienden.” Ik begreep er eerst geen barst van! En uiteindelijk begon het te dagen…. daar mag je zelf over gaan puzzelen. Veel plezier!