Herstellen na de borstoperatie

Herstellen na de borstoperatie valt me tot nu toe mee. Ik had verwacht dat ik niet eens zou kunnen typen. Toen ik vanmorgen wakker werd, dacht ik: “Wat een mooi weer, ik kan vandaag wel een rondje wandelen!” Leuk bedacht, in de praktijk werkt het iets anders. Het is nu de tweede dag na de borstoperatie. Gisterenavond heb ik gewoon kunnen koken. Vandaag, na het douchen stort ik in en slaap het grootste deel van de dag. Wat eigenlijk best logisch is als je nadenkt over wat er is gebeurd.

Pijn medicatie

De pijn medicatie die  ik heb meegekregen is mij te sterk. Omdat ik misselijk wordt van Diclofenac, krijg ik naast paracetamol, Tramadol. Gisteren heb ik het braaf geslikt en voor de nacht vind ik Tramadol een prima middel, maar overdag hou ik het lekker bij paracetamol. Mooi zat! Tijdens het douchen heb ik de pleister verwijdert. Volgens mij ziet het er keurig uit. Best nog wel een snee. Het litteken valt waarschijnlijk precies in een plooi van mijn huid. Helaas nu net de plooi waar mijn bh ook valt. Dat is dan weer een beetje jammer. Gelukkig knelt of schuurt het niet. Ik zal wel goed oppassen. Het is de bedoeling dat de wond hersteld na de borstoperatie.

Comfortabel

Alle zorg en behandeling is er duidelijk constant op gericht om het zo comfortabel mogelijk te maken voor de patiënt. Pijnmedicatie, iets te comfortabel, maar daar ben ik zelf bij. De loensende anesthesist met zijn accent, heeft ook prima werk verricht. Ik heb geen keelpijn of andere ongemakken ervaren. Wel een duf hoofd en sluimerende hoofdpijn. Als ik nu me gemak kan houden en stapsgewijs opbouw, kan ik voorspoedig herstellen na de borstoperatie. Dat is een dingetje, want als het aan mij lag, zat ik gisteren alweer achter het stuur van de auto. We hebben een automaat, dus ik hoef niet te schakelen. Maar dat is in combinatie met de pijnstilling geen goed idee. Het is prachtig weer, dus ik probeer af en toe naar buiten te gaan, maar dat is al snel te veel. Slapen is momenteel het meest comfortabel.