Trots!

Ik voel me trots vandaag! Want ik heb net mijn online college borderline, door Erwin van Meerkeren, afgesloten met 90% goed beantwoorde vragen! Omdat ik aangesloten wil blijven bij de beroepsvereniging moet ik studiepunten blijven behalen. Gelukkig kan dat ook via online studeren! De afgelopen week had ik een goede week en ben ik begonnen met het online college van Hupper, dat bestaat uit tien lessen. Ik maak dan een mind map van mijn aantekeningen. En ben zo trots dat het me gelukt is in deze week af te ronden met een goed resultaat! Juist op de ochtend van mijn volgende chemo. Het haalt de scherpe randjes weg en ga ik lekker de dag in. Heerlijk voldaan gevoel, naast het zwaarmoedige gevoel van daar gaan we weer. Want dat is er ook gewoon. Het voelt nu wel iets lichter.

Doelen stellen.

Doelen stellen. Iedere dag weer, stel ik haalbare doelen die ik wil bereiken. Soms leg ik de lat een beetje hoog om er uitdaging in te vinden. Volgens Brené Brown, auteur dan  “de kracht van kwetsbaarheid, de moed om niet perfect te willen zijn. Is juist het aangaan van uitdagingen, waarvan je weet dat je zou kunnen falen en toch de stap durft te wagen. De kracht van kwetsbaarheid. Voorbij de schuld en schaamte, de moed hebben om een stap voorwaarts te zetten. Risico te nemen. Ik kan me daar helemaal in vinden. Onze moeder zei altijd tegen mij als ik twijfelde : “Doen! Het is altijd goed voor je algemene ontwikkeling!”

Krachtdiertje van moed.

Gisteren kreeg ik een plaatje toegestuurd van een klavertje vier met een lieveheersbeestje erop. Zo toepasselijk! “Het krachtdiertje van moed. De gelukbrenger die staat voor de cyclus van het leven – (weder)geboorte, leven, dood – en voor het reizen door verschillende dimensies, levens of dromen. Het lieveheersbeestje laat je weten dat je in de komende tijd tot diepe inzichten zult komen”. Het klinkt misschien een beetje gek. En dit soort dingen brengen mij mijn innerlijke kracht en gevoel van vertrouwen om stappen te maken die nodig zijn om vooruit te komen.. Haalbare stappen met een beetje uitdaging. Vandaag lukte het! En als kers op de top: Net op het moment dat ik de uitslag van de test las, ontving ik een berichtje van een dierbare vriendin, met de mier die een tak optilt vele malen groter dan de mier zelf. Toeval bestaat!

De chemokuur vandaag.

Ik zie best op tegen de chemokuur vandaag. Ik bedacht me dat ik me in de afgelopen vier weken, drie weken ziek heb gevoelt en een goede week achter de rug heb. Die verhouding ligt mij niet zo lekker. En deze gedachte gaf mij geen lekker gevoel. Gelukkig hoor ik dan ook in gedachte de stem van onze vader: “Na deze tijden, komen beter tijden.”