Laatste chemo

De laatste chemo van 16 keer in 20 weken. Vandaag hangen de vlaggetjes er voor mij! Na de week voor de vorige chemo was ik het zo zat. Ik verwachte dat afgelopen week ook zwaar zou zijn. Maar ik werd aangenaam verrast! Afgelopen week viel best mee. Ik heb in de tuin gewerkt en bloemenzaad gestrooid. Die de kippen nu opgraven en opeten…..

Een momentje om bij stil te staan

De laatste chemo vond ik wel een momentje om bij stil te staan. Voor nu de laatste keer dat ik mij laat vergiftigen om te genezen van kanker. Een mevrouw naast mij probeert mij voorzichtig te waarschuwen. Zij is hier niet voor de eerste keer. Ik weet het en ben me bewust dat het gebrek aan energie voorlopig voelbaar zal zijn. Tevens ben ik me bewust dat ik hier ook weer terug kan keren. Als je eenmaal kanker hebt, heb je het nooit niet meer gehad en het kan zomaar terug zijn. Ondanks alle preventieve maatregelen die nu worden genomen. Maar toch. Dit is waar ik nu ben. Wij nu zijn. Voor mij is dit een mijlpaal die wij heb behaald. Dit kunnen wij achter ons laten. Hier ben ik nu en wat de toekomst brengt wil ik vrij van angst beleven. Vrij van ketens aan deze periode.

Dit ben ik nu

Zo was ik en zal ik nooit meer zijn. En ik ben ook ooit, baby, geweest, peuter, kleuter, puber. Zoals in deze levensfasen, zal ik ook nooit meer zijn. Wel in mijn gedragingen misschien, maar nooit meer zoals toen.

Zo ben ik geweest. En net als de pijn van het bevallen zal deze herinnering slijten. Het was niet leuk. Het was pijnlijk en naar. Door de kennis, medicatie, steun en goede zorg, was het te overzien. En het blijft een uitputtingsslag.

Deze momenten waren er ook. Op goede momenten genieten van het hier en nu. Blik op de toekomst.

Dit ben ik nu. Mijn haar is anders, mijn lijf is anders, 15 kg zwaarder. In mijn hoofd is het anders. En ik ben anders. Mijn haar zal aangroeien, mijn gewicht zal weer stabiliseren. Mijn hoofd zal weer helder worden met de tijd. En mijn beleving en wereldbeeld is blijvend veranderd. Het was een levensles die betekenis heeft gegeven aan mijn leven. En ik ben nog niet aan het einde van deze reis. Woensdag lig ik in de scan ter voorbereiding op de operatie. Maar de laatste chemo is achter de rug! Wel confronterend om deze foto’s zo op een rijtje te zien. Phoe, dat doet wel effe pijn. We kunnen het niet mooier maken dan het is. Rouw auw wauw!

De cadeautjes bij de laatste chemo behandeling

De cadeautjes voor het verplegend personeel, de koffiejuffrouw, de planning en de schoonmaaksters, werden van harte ontvangen. Het waren kaarsjes, een snoepje en een boodschap: “Je bent een lichtpuntje”. En dat zijn ze, stuk voor stuk. Ieder op hun eigen wijze voeren zij hun taken met hart en ziel uit. Waardoor zij mij als patiënt het gevoel geven even te worden gedragen. En dat vond ik fijn. Als ik in Den helder wordt geopereerd, kom ik weer op deze afdeling terecht. Lekker vertrouwd. Maar deze fase hebben we afgerond. Ik kreeg zelfs een bonbon terug! Gegeven door een snoepje van een dame die de klappen van de zweep kent. Van het leven en van deze afdeling. Al met al is het een rijke ervaring. De laatste chemo heb ik bewust meegemaakt en bewust afgesloten. Als het aan mij ligt: Wegwezen en weg blijven!