Smaakverandering

Dat smaakverandering vaak voorkomt bij chemo is meestal wel bekent. Wat ik niet had verwacht, is dat water nu smaakt als bitterzout. Bleh! Niet bitterzoet als een koud biertje. Waar ik nu niet eens aan durf te ruiken. Mijn lever maakt al genoeg overuren om al het chemisch afval af te voeren. Bitterzout, ontzettend vies. Het eerste wat ik denk als ik wakker wordt is, “Ik moet water drinken om door te spoelen”. Sinds een paar dagen is dat bijna niet te doen. Met takjes munt, komkommer, kaneel en stukjes fruit proberen we de smaak van het water wat op te leuken en het blijft tegenstaan. Voorzichtig met fruit, want dat is slecht voor tandglazuur. Thee smaakt ook vies. En koffie is weer belastend voor de lever.

Werkzaamheid van de chemokuur.

Ik krijg twee kuren toegediend op de dag van het infuus. De werkzaamheid van de ene chemokuur is vier dagen en van de ander zes dagen. Het is dus niet de dag van het infuus waar ik het meest tegenop zie. Het zijn ook de dagen die volgen. Ik merk dat op maandag, wanneer de eerste kuur raakt uitgewerkt er ook een klap te verwerken is. Alsof de tweede zegt. Zo! En nu ben ik aan de beurt! Ondanks dat deze behandeling milder lijkt is het evengoed intens. Ik slaap, zweet en stink de hel uit! Niks helpt, douchen bad. Ik voel me een wandelend brok chemisch afval. Bleh!

Wandelen

Wandelen ging zondag best goed. Toen ik terug kwam stonden er buurtjes gezellig bij elkaar te kletsen bij het ijs. Het zag er zo oudhollands gezellig uit! Ik heb mijn hand opgestoken en ging naar binnen. Het voelt ongemakkelijk en onbeleefd. Ik weet ook dat ik droge kleding aan moet trekken en me niet kan permitteren om stil te gaan staan want dan wordt ik koud. En ik heb geen zin om te vertellen hoe het gaat. Weg is dan  gezelligheid. Gauw met een kruik in bed. Wandelen gaat momenteel ook niet. Het is een paar dagen nog meer pas op de plaats. Ik ben tot weinig in staat en ga regelmatig knok out!

Verjaardag

Ondanks dat, hebben we maandag een gezellig momentje gehad toen Jaro thuis kwam. René heeft de slingers opgehangen, ballonnen geblazen en vers gebak gehaald. Ik heb er het hele weekend overgedaan ons cadeau in te pakken. Maar het is gelukt! En het was knus.  Daarna weer mijn bed in, slapen, zweten en stinken tot het avond eten. Het eten smaakt tot nog toe gelukkig nog prima. Patat, gekozen door de jarige, uiteraard.

De avond en nacht

De avonden probeer ik in de huiskamer door te brengen zodat ik niet te vroeg in slaap val. Het lijkt te helpen, want ik wordt snacht’s slechts een keer badend in het zweet wakker. En als ik me verschoont heb, slaap ik tot de ochtend door.  Vanaf het moment dat ik wakker wordt voelt mijn hoofd alsof ik een holteontsteking heb. En dan denk: “Oh, ja, smaakverandering. Ik moet water drinken. Blehhhh!”