Buitenwereld en binnenwereld.

Mijn buitenwereld en mijn binnenwereld zijn in korte tijd behoorlijk aangepast! Wat een feest in deze tijd te leven met alle digitale mogelijkheden onder deze omstandigheden. Ik ben momenteel supersnel overprikkeld. Dingen die ik zie, ruik, voel, proef of hoor komen bij mij normaal gesproken al heftiger binnen dan bij de gemiddelde mens. Als sensitief persoon heb ik een rijke gevoelservaring in het waarnemen en verwerken. Mijn waarnemingen zijn nu vaak nog intenser. Nog heftiger als bij mijn zwangerschappen en periode van borstvoeding. Als René of Jaro enthousiast hun verhaal kwijt willen ben ik helemaal overrompeld en kan mijn brein de informatie niet verwerken. Niet leuk voor hen, want het delen van jouw binnenwereld verhaal met de buitenwereld kan zo verbindend zijn. Juist met degene die je zo liefhebt.

Buitenwereld.

Mijn verbindingen met de buitenwereld verloopt nu dus vooral digitaal. Whats app en internet maken het mogelijk overprikkeling van mijn binnenwereld te reguleren. Ik kan kiezen met wie en wanneer ik me fit genoeg voel om contact te hebben. Ik ben zo blij met deze blog en de mensen die de moeite nemen om eerst even de meest recente berichten te bekijken. Het scheelt mij bakken met energie die ik nu voor andere gespreksonderwerpen kan gebruiken. Natuurlijk is het ook aan mij om initiatief te nemen tot contacten. En verbinding met de buitenwereld, kan ik nu, zonder vermoeiende telefoongesprekken of face tot face contact, toch in stand houden. Maar ook verplichte bijscholing is mogelijk via Hupper. Of het opzoeken van informatie bijvoorbeeld over de activiteit van onze organen. Of andere dingen die mij inspireren. Alles wat, waar en wanneer we maar willen, gewoon vanuit huis. Ik doe er mijn voordeel mee. De ontwikkeling van mijn binnenwereld kan doorgaan. Mede door digitaal contact met de buitenwereld.

Binnenwereld.

Mijn binnenwereld is momenteel behoorlijk afgeschermd. De prikverpleegster vertelde al dat ze het steeds weer opmerkelijk vind te zien hoe vrouwen met borstkanker anders in het leven gaan staan. Anders worden in de interactie, het stellen van grenzen en kiezen wat voor hen belangrijk is. Mondiger zijn, zonder schuldgevoel. We zullen wel moeten. En ik denk dat dit wel een goede ontwikkeling is. Er zit groei in deze ervaring, daar ben ik van overtuigd. Ik was al lekker op weg in het ervaren dat ik oké ben. Dat ik genoeg ben en genoeg doe. Dat mijn bedoelingen goed zijn. Ook al vult een ander mijn bedoelingen soms anders in of lukt het niet zoals ik had bedacht. En grenzen stellen hoeft niet altijd hard. Ik kan ook leren mild aan te geven wat nu belangrijk voor mij is. Wel standvastig en duidelijk. Het uitpluizen wat nu belangrijk is vergt aandacht in stilte voor mijn binnenwereld. Eerst mijn gevoelens en gedachten op een lijn alvorens in overeenstemming te handelen. Er gebeurt zo veel meer in dit proces dan de tumor bestrijden.

Bewustwording.

Bewustwording, vertrouwen, geduld om oplossingen te laten ontvouwen. Ooit kijk ik dankbaar op terug op dit proces. Leren dat het is zoals het is. Dat is niet altijd zoals ik wil dat het is. Het is net als in de natuur. Op de foto van een paar dagen geleden was er ijs. Het heeft de afgelopen dagen buiten flink gedooid. Binnenkort begint de lente met al het nieuwe leven. De natuur groeit gewoon ondanks de gegeven omstandigheden. Ieder jaar hetzelfde en toch een andere vorm en oogst. Er komt een moment dat ik ook weer naar buiten treed als in een nieuwe lente. Anders van binnen en anders van buiten. Stevig geworteld in de vertrouwde essentie van mijn “zijn”  Een nieuwe levens cyclus. Gereinigd van overbodige oude shit.

Tijd

Het zal nog tijd kosten. De aankondiging van mijn nieuwe lente is nog niet in zicht. Ik las dat na de laatste chemo en na de laatste bestraling er op energie niveau een inhaalslag zal moeten worden gemaakt. Als dat al lukt. Het wordt nooit meer zoals het was.
Verandering is het enige constante in het leven. Altijd weer nieuwe balans vinden in tegenstellingen en veranderende omstandigheden in binnenwereld en buitenwereld. En tevens in verbinding blijven. Met mezelf en met mijn dierbaren. Dat is nu soms een extra uitdaging. We worden getest en ik heb wel vertrouwen in de toekomst. Samen sterk.