71. Vertrouwen

Vertrouwen.

Vertrouwen dat het goed komt kan soms lastig zijn. Daarom wil ik heel graag weten welke verantwoording ik zelf kan dragen tijdens mijn herstelproces. Helemaal afhankelijk zijn van artsen vind ik ongemakkelijk. Ondanks dat ik veel vertrouwen heb in hun kennis en kundigheid. Er hebben mooie ontwikkelingen plaats gevonden in de reguliere gezondheidszorg en dat gaat maar door. Ook betreft de persoonlijke afstemming op patiënten. Maar iedere patiënt is uniek en de artsen hebben tijd te kort mijn persoonlijke situatie, beleving, omstandigheden en eigen verantwoording te sturen. Ziekte komt ergens vandaan, als je het mij vraagt.

Aanvullende methoden.

Aanvullende methoden hebben mijn aandacht. Het boekje van Henk Fransen en Arnoud Visscher, is eenvoudig en overzichtelijk. Het geeft eenvoudige handvatten, of belicht in ieder geval een breder perspectief dan alleen de lichamelijke kant. Zij gaan uit van vijf pijlers die je genezend vermogen versterken. Dat spreekt mij wel aan. Ik geloof ook dat deze pijlers elkaar beïnvloeden. Tenslotte heeft chemo ook invloed op mijn gemoedstoestand en denken.

Vijf Pijlers van Henk Fransen en Arnout Visscher

De vijf pijlers uit het boekje, Versterk je genezend vermogen op 5 niveaus, heb ik voor mezelf onderzocht. De mannen verklaren heel simpel: Als je in je vinger snijdt repareert je lichaam dat. Is genezing altijd haalbaar? Persoonlijk denk ik, Coja, van niet. Maar dan hebben wij mensen wel een keuze hoe hier mee om te gaan.
Een boom kan niet denken en groeit door onder welke omstandige heden dan ook. Tenzij de omstandigheden zo slecht zijn dat het echt niet meer lukt. Maar een boom kan niet bewust kiezen voor een betere situatie of omstandigheden. Wij mensen wel.

  Het eerste wat een dier instinctief doet als hij ziek word, is voor zichzelf zorgen. Op een veilige plek terug trekken, slapen wonden likken. Wat een dier niet kan is kennis verzamelen of ingrijpen laten verrichtten door een dierenarts. Wij mensen kunnen dat wel. Wij kunnen kiezen voor behoud van levenskwaliteit. Hieronder probeer ik te beschrijven hoe ik deze vijf pijlers van toepassing op mezelf zie. Ziekte is in mijn beleving een teken dat het systeem is vastgelopen. Er is verandering nodig. Met het wegnemen van de symptomen kan de kwaal terug komen: Kortom: Als je doet wat je altijd hebt gedaan, zal je krijgen wat je altijd hebt gekregen.

Lichaam

Je hoort wel eens dat mensen moeite hebben hun lichaam nog te vertrouwen. Dat ervaar ik anders. Ik ben juist trots op mijn lichaam. Dat ik al die jaren wel gezond heb kunnen functioneren en wat mijn lichaam nu allemaal te verwerken krijgt, doet het toch maar! Dit geeft mij juist vertrouwen in mijn lijf! Het gebied lichaam omvat heel veel. Van het glas vers geperste sinasappel/citroensap, beweging, rust, ontspanning, tot de chemo behandeling en alles wat er tussen zit. Ik geloof dat ik daar best actief mee in de weer ben. Geen alcohol, geen/minder cafeïne, beperkt suiker. Daar gaat mijn kunstmatige ontspanning. Alle middelen die direct naar  mijn genotsknobbel reizen zijn geëlimineerd vanwege de toxische waarden.  Niet erg feestelijk. Dus de focus op andere manieren, bad, tuinieren, luieren, leren en studeren, koken en knuffelen!

Gevoel

Gevoel heb ik in het verleden wel verward met emoties. Door tijdens mijn leertherapie bij Ans Vereijden, te leren mijn persoonlijke lichaamssignalen te herkennen, kan ik de daarbij behorende emotie tijdig herkennen en beter hanteren. Daarna ga ik op zoek naar mijn persoonlijke achterliggende behoefte. Dat is vaak een behoefte waarvan ik in het verleden wenste dat mijn ouders die onvoorwaardelijk zouden vervullen en in het heden emotie activeert. Door die behoefte te erkennen en er zelf verantwoording voor te nemen kan ik nu beter voor mezelf zorgen. Grenzen aangeven, mezelf erkenning geven, onvoorwaardelijk accepteren en evengoed liefhebben.
Denken

Positief en oplossingsgericht denken is bij mij een natuurlijke kracht. Door goed mijn behoefte te onderzoeken en er zelf verantwoording voor te nemen en bewust kiezen te doen wat realistisch haalbaar is. Open te staan voor nieuwe, andere benaderingen en te stoppen anderen de schuld te geven om zo de verantwoording uit handen te geven. Informatie te vragen en kortom, gezond verstand te gebruiken. Bevindt in me nu ergens waar kan ik angstige gedachten, die soms onverwachts de kop op duiken beter hanteren. Relativeren en met humor lucht in de situatie brengen zodat het dragelijker is.

Relatie(s)

Ik ben de afgelopen jaren kieskeuriger geworden met wie ik mijn tijd wil doorbrengen. Mensen waarvan ik het gevoel heb dat ik ze kan vertrouwen. Daarbij vertrouw ik om mijn waarnemingen, horen, zien etc. in combinatie met mijn intuïtie. Oftewel , mijn zesde zintuig. En ik bevindt me inmiddels in een situatie die ik heel ondersteunend ervaar voor mijn herstelproces. Mijn netwerk bestaat uit mensen die mij energie geven, mijn grenzen over het algemeen respecteren en waar ik heel veel lol mee kan hebben. En eventuele wrijving kan bespreken. Dat is minder zeldzaam dan ik dacht!Ik heb onlangs contact met mijn vader los gelaten. Volgens de Germaanse therapie verklaard deze onverwachtse gebeurtenis dat mijn tumor aan de rechter kant is ontstaan. Scheiding en zorg conflicten kunnen borstkanker veroorzaken. Ik heb in relatie tot mijn kinderen belangrijke stappen gezet door te erkennen dat de omstandigheden rond hun opgroeien voor hen niet gemakkelijk is geweest. Ik maak mij los van degene die mij uit onmacht onheus bejegende. Allemaal stappen die in mijn beleving bijdragen aan mijn herstelproces. 

Zielsniveau

Zielsniveau kan heel concreet zijn: Doe waar jouw hart van open gaat. Wat jij leuk vind en waar je blij van wordt. Wat bezielt jouw? Als wat drijft jouw? Om even een vergelijking te maken met mensen die vaak slagen: hoe vaak hoor ik iets in het nieuws waarvan ik denk: “Wat bezield iemand om zoiets te doen!? Wat een ongeremdheid”
Dat gaat dan om een destructieve daad. Maar dat kan ook bij een constructieve opbouwende daad. En ik hoeft er niet eens perfect in de zijn! Enkel geïnteresseerd, gepassioneerd en bevlogen. Ik las eens een verhaal van een man die het heel leuk vond om presentaties te geven. Hij stotterde, maar het weerhield hem niet om evengoed voor grote groepen te spreken. Hij had de moed om te falen en de mensen genoten evengoed enorm van zijn verhalen. Dus had hij evengoed succes omdat hij plezier had in wat hij doet!

Inspiratie en vertrouwen

Deze visie inspireert mij. En het geeft mij vertrouwen dat ik zelf kan bijdragen aan mijn herstel. Waarom ben jij dan ziek geworden, therapeut Coja? Als jij er zo goed in bent?
Al doende leer ik. Bovendien kan het heel lang aan, voordat mensen ziek worden.
Soms door een slepende of herhaaldelijke onverwerkte gebeurtenis. Of een plotselinge gebeurtenis die we niet zagen aankomen en te heftig is om in een keer te verwerken. Zeker als er minder veerkracht en weerbaarheid is op het moment dat de gebeurtenis plaatsvind.  Blijkbaar is er blijkbaar bij mij nog ruimte voor ontwikkeling. Daar geniet ik van want ik heb nog steeds veel behoefte aan groei. Wat ik wel heb vergaard aan kennis en ervaring deel ik graag met andere mensen zodat zij er minder tijd aan hoeven te besteden. Uiteindelijk bepaald een cliënt zelf wat bruikbaar is. Het is misschien even schrikken en ik ben niet perfect!

Vertrouwen?! Eerst zien, dan geloven.

Eerst zien en dan geloven? Heel terecht. Ik kan je dit vertellen. In het begin is er nadrukkelijk gewaarschuwd dat de tumor ik die ik heb hoogstwaarschijnlijk wel zou krimpen en er zeker wel resten zouden blijven. Zelf kan ik al een poosje het knobbeltje niet meer vinden, terwijl het op een makkelijke plek zit. Vandaag kwam de arts voelen wat zij kon vinden. Ook helemaal niets! Wel iets van een marker. (blog 12) De behandeling slaat wel aan! De blik in haar ogen vond ik grappig. Grote blauwe ogen keken mij aan boven het mondkapje. Normaal gesproken blijven bij deze tumor tot de operatie wel resten voelbaar. Ben ik nou de allerbeste? Nee, hoor, genoeg beperkingen over. Wel heel blij omdat ik mijn mogelijkheden heb benut. Ik heb een goed gevoel over alles wat ik tot nu toe extra heb ondernomen en vertrouwd heb op mijn “eigen – wijsheid”, ik kan op een andere en tevens op mezelf vertrouwen.