Fysiotherapie

Fysiotherapie vandaag. Het bewegen gaat gelukkig langzaam beter. Ik blijf stijf, dus op naar de oncologische fysiotherapie Ann Taveirne. Ann zelf doet mijn intake. Zij is een vriendelijke rijpere dame met een Vlaams accent. De intake voor oncologische fysio duurt een uur. Eerst mondeling doornemen wat de arts heeft geschreven. “Goed eiwitten eten”, zegt Ann. “Yoghurt?”, vraag ik. “Nee! Kwark, of andere dingen die bij je passen”. “Volle kwark?” Ik heb goed opgelet in het ziekenhuis. “Nee!, magere kwark, zit meer in. Kijk maar op de labeltjes”. Dan even kijken hoe de wond er uitziet. “Keurig hoor! Hier nog een harde plek maar het gaat zeker goed. Dan naar de oefenzaal voor metingen en fysio kracht en conditie training.

De oefenzaal

In de oefenzaal staan allerlei apparaten die lijken op de apparaten in de sportschool. Eerst gaan we een meting doen. Ik weeg hier 68,7 kilo. Dat is nog steeds geen 61. Mijn spiermassa valt alles mee. “Je bent er best goed doorheen gekomen” Dan een paar apparaten instellen en wat oefeningen doen om gewicht en weerstand in te stellen. Ik krijg een kaart waarop ieder apparaat automatisch wordt ingesteld, met een op maat gemaakt programma. Er zijn diverse groepen en omdat er net vanwege verspoeling van coronaregels overal ruimte is, mag ik dag en tijd kiezen. Maar, ik weet nog geen rooster van school en ook niet van de bestraling. Dus we plannen voorlopig wat in. Mag altijd aanpassen als dat gaat.

Dilemma

Ik had bedacht hier de groep fysiotherapie te doen en bij Christa eventuele andere behandeling. Vond ik wel loyaal naar Christa, maar als ik eerlijk ben, maak ik het mezelf dan wel lastig. Gedoe met de ziektekostenverzekering om vergoeding van de fysiotherapie. Aparte afspraken, terwijl het ook op een locatie kan. Dus ik besluit de afspraak van maandag met Christa af te zeggen. Niets ten nadele van haar, want ze doen haar werk prima. Maar voor mij is dit nu het minst belastend.

Wandelen.

Naast de fysiotherapie wordt aangeraden te wandelen of te fietsen. In verband met de anti hormoon pillen, liever wandelen. Het bevalt heel goed af te spreken, samen te wandelen en daarna ergens een kop koffie te halen. Geen gedoe thuis. Als ik moe ben ga ik. Wat wel een dingetje is, is knuffelen. Ik heb nog geen vaccinatie, dus ik stuur een appje vooruit dat ik niet hugg. Op die manier voorkom ik onhandige situaties. Want als iemand uitreikt vind ik het wel lastig om dan pas “nee” te zeggen.

Mijn haar

 Na mijn eerste knipbeurt bij de kapper heb ik een soort kuifje. Ik moet er om glimlachen en denk meteen aan oude schoolfoto’s van mijn oudste! Ik bewerkte hem altijd met de tondeuse en liet zijn kruintje staan. Ik heb op precies dezelfde plek mijn kruin. Kijk maar!

Tot slot de jam

Om anders te bewegen dan bij fysiotherapie hebben wij gisteren de abrikozen geoogst. Het was best een gedoe tussen die takken, maar het is grotendeels gelukt. De rest is voor de vlinders en andere insecten, die er al lekker aan zaten te snoepen. We hebben het grootste deel weggeven en ik heb een klein deel gehouden om zelf jam van te maken. Ik vind het fijn dit soort dingen weer te kunnen doen. Een beetje zon in een potje voor van de winter. Verder hebben we het erg druk met bezoeken van strand paviljoens. Tijdens het wandelen met een heel lieve vrouw, kreeg ik de tip het nieuwe paviljoen in Hargen te proberen. Ik kan zeggen: “Prima prijs, kwaliteit verhouding!”