Assistente

Assistente. Ik was van de week bij de huisarts voor mijn uitstrijkje. Tevens heb ik de herhalingsrecepten voor de heksenpillen ingeleverd bij de assistente. Met het verzoek om iets anders te geven voor die zakjes kalk bruispoeder. Ik vind het vies! Als ik dat drie jaar lang dagelijks moet gebruiken wordt ik daar niet blij van. De assistente zou proberen of het mogelijk is, kauwtabletten in plaats te bestellen. “We zijn afhankelijk van de verzekering”, zei de assistente. “Als die het niet vergoeden blijven het de zakjes, maar we gaan het gewoon voor je proberen” Toppers bij huisartsen praktijk Glorie in Schagerbrug. Het is namelijk gelukt! Ik ben dankbaar!

Assistente van Radiotherapeut oncoloog Alkmaar

Anders is dat bij de assistente van radiotherapeut oncoloog Alkmaar. Ik vroeg bij het eerste contact of het mogelijk was de bestraling uit te stellen. “Dat moet u maar bij de intake aan de arts vragen. Wij plannen dit nu zo in.” Lekker duidelijk, dat wel. Zoals ik al aangaf vind ik de raiotherapeut zelf een leukerd, zover ik hem heb ontmoet. Mijn tweede poging met zijn assistente was om te checken of het klopte dat de intake telefonisch zou zijn. Tenslotte zou het aftekenen dan ook worden verzet en kunnen zij een ander inplannen. Dat ging er  vriendelijker aan toe. Zij ging het bij de arts navragen en bevestigde dat het was gewijzigd.

Heksenpillen

Toen ik zag dat ik voor de eerste keer bestralen om half vier werd ingepland, belde ik om te vragen hoe het in zijn werk gaat. Ik wil het liefste onder schooltijd van Jaro. Ook al heb ik nog geen rooster. De ochtend vanaf half negen heeft mijn voorkeur. Nou, nou, nou, gutegut. We hebben het druk en houden geen rekening met voorkeur. En dat kan allemaal niet. En toen oeps: “In Hoorn kunnen ze dat wel” hoor ik mezelf zeggen. Dat is dus een reactie die ik normaal gesproken voor me had gehouden. Ik voelde het in mijn buik opborrelen. Ah, de heksenpillen! Ik weet me te beheersen en voor me te houden, dat je in Hoorn een vel krijgt met dagdeel voorkeuren. De assistente zegt: “Nou, dan hebben ze het daar zeker minder druk.”

Als een hond in een spiegelzaal

Dat krijg je d’r van. Een pinnige reactie lokt een pinnige reactie uit. Als een hond in een zaal vol spiegels. Als hij gromt en blaft, ziet hij zijn reactie terug. Maar als hij kwispelt ook. “En met school zijn er ook alweer restricties” ,foetert de assistente door. “Wij beginnen om zeven uur en jij kan dan pas na half negen!” Blijkbaar is hier iemand overbelast. Desalniettemin maakt zij een aantekening met de belofte haar best te zullen doen. Vriendelijk dank. Tja, soms is het ook goed om voor jezelf op te komen merk ik. Iets met grenzen aangeven? (blog 52)

Assistente betreft het infuus

Dan de afspraak voor het beschermlaagje voor mijn botten infuus. Dat gaat niet via een assistente maar rechtstreeks met de uitvoerende verpleegkundige. Ook hierbij voel ik een heksenpillen momentje. Als zij zegt dat zij het erg druk heeft reageer ik, in mijn beleving pinnig met: “Nou, mijn agenda staat anders ook vol!” Het is eruit voordat ik er erg in heb. Gelukkig ontgaat het haar, of ze negeert het, want we zijn er al vlot uit. Het is ook lastig al die afspraken. Ik wordt er behoorlijk door geleefd en moet het allemaal maar ondergaan. Vrij nutteloos om dat af te reageren op iemand die gewoon zijn best doet. En ook meer te verwerken krijgt in de vakantietijd, dan prettig haalbaar is. Dat gaat nog wat worden de komende jaren?! Ik hoop hier wel een beetje balans in te vinden. Want met een bezem en een wrat op mijn neus is het nu helemaal af!

Op de fiets naar de dokter assistente

Ik stap op de fiets om de kalkkauwtabletten op te halen bij de dokter assistente. Als ik op weg ga ziet de lucht er dreigend uit. En ja hoor, halverwege vallen er grote druppels regen. Als maar geen onweer komt. Ik prijs de assistente de hemel in. Dat is er dan ook. Ben echt oprecht blij, want die zakjes doen mij bijna kokhalzen. Ik kom moe, met pijnlijke spieren en doorweekt thuis. Ik schenk een glas rosé in, snij een paar blokjes kaas af en laat het bad vollopen. Goed voor de lijn. Ik weet het en de yoghurt met fruit komt effe me neus uit. Moe en voldaan. Geknipt en geschoren, gewandeld en gefietst vandaag. Een dag met een vlaggetje. Mijn eerste normale bad. Wat een genot! Eerder lag ik half op mijn zij zonder badolie, om de wond boven water en schoon te houden. Sinds vannacht slaap ik zonder harnas (BH). Kleine fijne stappen voorwaarts.

Feed back

In bad overpeins ik hoe het vroeger thuis ging. Kritische feed back, werd als waarheid beschouwd door mijn vader. En was uiteraard onterecht! Positieve feed back, werd altijd in twijfel getrokken. Dan zeiden ze achter je rug iets anders. “Daar heb je die zeikerd weer.” Hij had toch vaak genoeg gehoord en gezien hoe dat ging!  Mijn moeder liet zich er niet expliciet zo over uit. Maar zij was erg gevoelig voor wat anderen zouden vinden of zeggen. Aan de andere kant kon zij haar schouders ophalen en zeggen: “Gewoon negeren”. Wat een tegenstrijdige boodschappen! Vader drong het liefste voor, niet goedschiks, dan kwaadschiks. “Ik doe wat ik wil”. Moeder wachtte op haar beurt en volgde orders van anderen op. “Ik doe wat een ander wil” Logisch dat ik lang heb geworsteld om mij een houding te geven!

Brief van mijn moeder

In de brief van mijn moeder die ik vandaag teruglas stond de boodschap. “Wordt niet zoals ik”. Deels lijk ik op mijn moeder en ik ben ook uitgevlogen zoals zij mij vol vertrouwen voorspelde. Zelf deed zij dat ook wel eigenzinnig. Zij heeft op haar manier haar steen verlegd. (blog 107) Ooit zei ik haar: “Mama, ik hou van u” Ik weet het nog goed. We stonden in hun groente tuin. Met tranen over haar wangen zei ze; “Ik weet het, maar ik ben hier niet zo goed in.” Ik ben blij dat ik geleerd heb oprechte complimenten te ontvangen en te geven. Dat maakt mijn leven een stuk makkelijker en fijner! En ik ben ook blij dat ik steeds beter voor mezelf kan bepalen en doe wat ik wil. Wanneer ik dat wil en tevens rekening houd met wat de ander wil. Iets met balans en een knikker pot. (blog 68) Ik ken iemand waarvan ik verwacht dat als die dit leest, honend snuift en lacht. En dat mag. Dit is namelijk mijn beleving en die mag er ook zijn.