De tweede chemo behandeling

Vandaag om kwart voor twee krijg ik mijn tweede chemo behandeling. Dat geeft me tijd en ruimte om eerst nog te wandelen, te eten en te douchen. Beetje eigenwijs kies ik weer voor de lange route. Ik vind het zo heerlijk buiten! Nu kan ik het. Terwijl ik het laatste stuk over het land loop. Doet de zon de opgevroren sneeuw glinsteren en fonkelen. Ik vind het adembenemend mooi. Mijn gedachten dwalen af naar de narigheid van komende dagen. “Ho, ho , Co’tje, zeg ik tegen mezelf. “Je bent nu hier, bedenken hoe de komende dagen kunnen zijn geeft je een rotgevoel. Blijf in het hier en nu, in het mooie moment met de zon en de sneeuw.”

Douchen.

Tijdens het douchen zie ik meer los haar in mijn handen dan anders. Net als in iedere film die met chemo en kanker te maken heeft, beleef ik dit moment. Kut! Ik kan er niet omheen. Tijdens het afdrogen kijk ik in de spiegel en komen de tranen. “Ik wil niet, ik wil deze ellende gewoon niet meer!”. “Je hebt gelijk”, zeg ik tegen mezelf, “Het is niet iets om naar uit te zien”. “Kom kleed je aan”. Braaf neem ik de medicatie tegen misselijkheid een uur voor de afspraak.

Wachten.

Wachten voordat we vertrekken duurt lang. Ik besluit het cadeau voor Jaro’s verjaardag te bestellen. Winkelen kan nu toch niet vanwege Corona. We zijn overeengekomen wat het gaat worden en zaterdag is het al zo ver. Dit vind ik in ieder geval een leuke invulling van de wachttijd. Kind blij, maakt mij als moeder blij. Hij vindt het cadeau wat wij hebben gekozen vast wel goed. Het wordt morgen al bezorgd!

In het ziekenhuis.

Onderweg naar het ziekenhuis zeg ik tegen René: “Ik weet niet wat erger is, de eerste keer en het niet weten, of zoals nu, wel hebben ervaren.” Hij pakt mijn hand even vast en zucht diep. Ik wordt geholpen door de zuster die we aan de telefoon hebben gesproken tijdens de pijn aanval. Vriendelijke jonge vrouw. Zij vraagt hoe het gaat en ik zeg dat ik me niet verheug op de komende week. Ik vertel haar dat ik eigenlijk alleen gisteren lekker en normaal heb gevoeld. “Oh, dat is wel erg weinig.” Tja, het wordt over het algemeen wel als zwaar ervaren. We hopen dat het deze keer beter gaat. Zij vraagt welk ijsje ik wil. Ik bedank, want heb zelf ijsklontjes mee in een thermosbeker. Zwarte bessensap schijnt te helpen tegen mondschimmel. Ik heb ijsklontjes gemaakt van zwarte bessensap. Of het beter helpt dan een raketje, weet ik niet. Mijn moeder zou zeggen:  “baad het niet dan schaad het niet.”

Tijdens het infuus. 

Tijdens het infuus ligt er opeens een pakje op tafeltje naast mij. Ik lig vandaag op een bed omdat de stoelen vol zijn. Zelf vind ik het prettiger. En heb natuurlijk op alle knopjes gedrukt om het bed in te stellen. Leuk! Het pakje zijn monstertjes om de huid te verlichten tijdens de behandeling. Ik krijg ook nog een “kepple”. Een soort mutsje wat ik snacht’s kan dragen om mijn bolletje warm te houden. Ik verwacht wel dat het fijn zal zijn. “Joh, als jullie me zo blijven verwennen blijf ik terug komen.” Nee dit is het, hooguit nog een enquête. Ik mag wel een muts kiezen uit de mand gehaakt door vrijwilligers. Ik vind het mooi dat mensen zo hun bijdrage leveren. De mand is gevuld met uiteenlopende kleuren. Ik houd het voor nu effe bij mijn platte pet. Ik luister tijdens het doorlopen van het infuus, naar het luisterboek “De kracht van kwetsbaarheid” Ik kan dit boek iedereen aanraden! Voor twee tientjes heb je het boek vol met waardevolle inzichten.

Alweer klaar.

Met een uurtje is het alweer klaar. Ik moet beneden de injectie ophalen en de medicatie voor de volgende ronde. René staat er ook al. Ik ben blij want ik voel me een beetje wappie. Denk wel dat ik zelf zou kunnen rijden en met dit winterweer ben ik blij dat het niet hoeft. De grootste ellende voelde ik de vorige keer na de  beruchte injectie. Die wordt morgen weer toegediend na drie uur. Dit is niet lekker en wel te overzien. Morgen worden mijn bloedcellen weer opgejaagd. Dan komt het zware griep gevoel weer. Dit keer zonder menstruatie. Dat geeft goede hoop. Hoe het nu ook zal zijn. Ik ben met deze tweede chemo behandeling op de helft van de zware versie. Volgende keer ben ik over de helft en daarna is de laatste in combinatie met de injectie.  Daarna 12 keer wekelijks. Dat schijnt lichter te zijn.