Angst hanteren

Angst hanteren. Een spuitje om de angst voor behandeling te vermijden is er in mijn geval niet bij. Een hondje kunnen we niet uitleggen wat er gaat gebeuren en dat het zo over is. En als ik grom of bijt maak ik wel indruk en dat dat is niet helemaal de indruk die ik wil maken. Hoe doe jij dat dan wel, mevrouw Coja de therapeut?

Gebruiksaanwijzing

In de voorgaande blog schreef ik iets over de gebruiksaanwijzing van onze hondjes en hoe zij verschillen in gebruiksaanwijzing. Daarvoor over heb ik geschreven over het verschil in risico profiel wat gedrag en keuzes beïnvloed. Mijn antwoord is dus eenvoudig: “Nosce te ipsum” In het Nederlands: “Ken uzelf”. Om mezelf te leren kennen moet ik mezelf eerst tegenkomen. Je hebt wel kunnen lezen dat dit tijdens mijn genezingsproces regelmatig gebeurt! En ten tweede: “Hoe ga ik met mezelf om?” Wat zeg ik tegen mezelf op een moment dat ik een emotie ervaar?

Mijn risico profiel

Mijn risicoprofiel is momenteel positief. Mede door persoonlijke ontwikkeling. Genetisch weet ik niet precies hoe ik bedeeld ben. Ik weet wel dat ik een gevoelige aarde heb. Sensitief betreft sfeer, begrip en zorgzaamheid. Intense belevening en snel overprikkeld. Er is sprake van kenmerken van persoonlijkheidsstoornis betreft emotieregulatie binnen mijn gezin van herkomst. Dat heeft uiteraard invloed gehad op mijn ontwikkeling. Daarnaast heb ik in mijn vroege jeugd akelig trauma ervaren en waren mijn ouders niet altijd emotioneel beschikbaar. Dus ik ben wel stressgevoelig en alert. Ergens is er ook iets heel goed gegaan in mijn leven want ik ben prima in staat tot veilig gehechte relaties, wederkerigheid en heb altijd al voldoende gevoelens van veiligheid en gelukervaring. De aanmaak van neurotransmitters die hiervoor zorgen is prima op gang gekomen. Tevens voldoende knuffels in het dagelijks leven. Mijn huidige leefomstandigheden zijn op mijn gezondheid na een dikke plus. 

Hanteren van angst

Door de diagnose van kanker en de behadeling ervaar ik nu regelmatig angst. Op het moment dat ik vage antwoorden hoor en zie dat de verpleging of arts haar hoofd of ogen wegdraait. Voel ik lichaamssignalen die duiden op ongemak. Tevens bij het bericht van het bevolkingsonderzoek , ervaarde ik weer gevoelens van ongemak. Misschien naïef en ik dacht dat ik door de chemobehandeling enigszins beschermt was tegen meer van deze narigheid. De realiteit blijk anders. Er is geen garantie.

Herkennen en Erkennen van angst

Op het moment dat ik deze lichamelijke signalen herken als zijnde angst signalen geef ik toe dat ik angst voel. Ik vraag mezelf af: “Is het realistisch om bang te zijn?” Mijn antwoord is ja, het is realistisch. Ik dacht dat de volgende kuur lichter zou zijn en was in de veronderstelling dat ik door de huidige chemo behandeling beschermt was. Ik sta mezelf toe om angstig te zijn. Geen fijn gevoel, maar ja, we kunnen het niet mooier maken dan het is. 

Gevoel van angst hanteren

Het gevoel van angst voelde vrij groot. Het kan met me overspoelen en gaan overheersen. Geen goed idee. Dus ik zeg tegen mezelf: “iets in mij heeft angst” Op die manier wordt angst voor mij beter hanteerbaar. Als ik tegen mezelf zeg: “Ik ben bang” Is dat wat “ik ben” en kan ik helemaal worden opgeslokt. Als “iets in mij angst heeft” houd ik ruimte over voor iets anders. En wat ik heb kan ik los laten. Iets wat ik ben is onveranderbaar. Dus ik ben aardig en ik heb angst. Het lijken misschien woordspelletjes. Wat mij betreft is het een heel nuttig woordspelletje. Andere mensen hebben een andere gebruiksaanwijzing. Voor hen kan het nutteloze onzin zijn en zijn andere technieken weer beter. Daarom vind ik mijn vak zo leuk! Het is altijd anders.

Mind fulness

Ten slotte ervaar ik mindfulness als nuttig hulpmiddel. Niet de gedisciplineerde mind fulness van acht weken. Dat kan goed werken en voor mij is het te dwangmatig en tijdrovend. Het sluit niet aan bij mijn gebruiksaanwijzing. Ik beïnvloed mijn gevoelens van ongemak door vijf bouwstenen: Gedachten, vijfzintuiglijke waarnemingen, beweging, emoties, lichaam sensaties. Filmpje Pat Ogden. Hiermee maak in mijn persoonlijke positief beïnvloedende aanpassingen zodat de scherpe randjes van het angst gevoel af gaan en ik mijn gevoel van angst beter kan hanteren. Mijn angst mag er zijn. En ik stel het bij door andere gedachten, beelden, bewegingen, emoties of lichaamssensaties toe te laten ten compensatie, zodat ik in het hier en nu kan blijven.

Alwetende therapeuten en psychologen

En weet je, in sommige gevallen lukt het mij soms ook maar deels of niet. Soms kan een kalmeringstabletje of slaapmiddel uitkomst bieden op korte termijn om de cyclus te doorbreken. Ik dacht altijd dat therapeuten en psychologen zelf perfect zijn. Heb er ontmoet met een houding waarvan ik denk: Ja, de beste stuurlui staan aan wal”  of zoals mijn oudste zegt: “Those who teach can’t do”of “Doe zoals ik, dat bevestigd dat ik het goed doe!”. Ieder persoon is uniek met zijn eigen risico profiel en zijn eigen gebruiksaanwijzing. Er zijn geen standaard oplossingen. Ik beperk me tot mijn beleving en ervaring en hoop te inspireren.

Vrije week

Ik heb nu een week vrij van chemo. Het zit nog in mijn lichaam en de volgende toediening is pas vrijdag. Stel dat ik me de hele week druk ga lopen maken en angstig voel over hoe het zou zijn. Angst voor de toekomst kost mij bakken met energie die ten koste gaat van mijn herstel en weerstand. Die behandeling komt evengoed. Ik zit nu eenmaal in dit treintje en het alternatief om er nu uit te stappen staat mij ook niet erg aan. Wil ik vermoeid en zwak aan de volgende serie beginnen, of opgeladen, veerkrachtig en weerbaar? 

Opgeladen en weerbaar

Mijn antwoord is ” Zo opgeladen en weerbaar mogelijk” Dus laat ik de teugels wat vieren. Iets minder discipline en iets meer genot. Even geen standaard glas versgeperste sinasappelsap, lekker aan de koffie, chips en waar ik maar trek in heb binnen het redelijke. Geen dwangmatige gedisciplineerde wandeling en wel beweging. Even ontspannen en mezelf belonen voor hetgeen wat achter de rug ligt. Zo kan ik mijn angst hanteren en blijf ik mijn angst de baas. En volgende week de schouders er weer onder. Doorzetten hoort er ook bij. Alles op zijn tijd.