Balans

Balans vinden in veranderende omstandigheden is een levenskunst. Verandering is het enige wat constant is. Er zal altijd verandering zijn. Er is borstkanker op mijn pad gekomen. Daar heb ik niet bewust, willens en wetens, voor gekozen. Hoe ik met deze ervaringen omga, probeer ik wel zo bewust mogelijk te hanteren. Ik heb me echt regelmatig afgevraagd. Hoe zou ik dit gedaan en ervaren hebben zonder dat ik mijn opleiding en methoden had om op terug te vallen!? Ik denk dat ik regelmatig volslagen in paniek was geraakt. Heb ik wondermiddeltjes om balans te vinden? 

Wondermiddeltjes

Wondermiddeltjes die voor iedereen standaard hetzelfde zouden werken. Was het maar waar. Wat zou ik graag willen dat ik met mijn toverstafje kon zwaaien als een vriendelijk heksje om overal geruststelling te brengen. Maar iedereen heeft zijn eigen unieke gebruiksaanwijzing om angst te hanteren (blog 51). Als je boft  krijg je de kunst om jezelf gerust te stellen mee in je opvoeding. Genetisch risico profiel heeft ook invloed. (blog 49) Ik ervaar dat omgaan met angst te maken heeft met balans vinden tussen bagatelliseren (het kan erger)  en Catastroferen (ik heb het aller ergste!) in mijn realiteit. (blog 64) En dat lukt me, dat heeft borstkanker mij gebracht. Ik heb een grens verlegd die ik nooit had bedacht te kunnen verleggen.

Mislukte pogingen

Mislukte pogingen genoeg te vinden in mijn blogs. Ogenschijnlijk, want voor mij hebben ze wel een positieve uitwerking gehad en vond ik steun in mijn pogingen. Bijvoorbeeld mijn imbolc ritueel. (blog 22) Ik zaaide bloemenzaad met de intentie op genezing.   Hoe ik deze zaadjes ook met aandacht verzorgde, er is in de praktijk niet opgekomen. Het is ogenschijnlijk een mislukte poging! In de praktijk heel goed zichtbaar hoor. Net als de plantjes die ik veel te vroeg buiten plantte en zwaar werden beschadigd. Een deel herstelde zich en ander deel is verloren gegaan. Maar deze specifieke imbolc poging had voor mij een speciale persoonlijke betekenis.

Speciale betekenis.

Die speciale betekenis heeft te maken met mijn moeder. Toen zij borstkanker had gaf ik haar in deze groene theekop bloempot voor moeder dag, met klavertjes vier knolletjes uit mijn tuin. Een paar weken later was er maar een zielig sprietje opgekomen. Ik was beteuterd toen ik dat zielige sprietje zag. Mijn moeder keek me aan en zei: “Dat wisten we toch al Coja?”. Ik was bij het zaaien erg bezorgd dat er bij mij ook niets zou opkomen en dat dit een voorteken zou zijn. Er is niets opgekomen. Maar de tafeltuin die René voor mij heeft gemaakt raakt overbevolkt. Dat is er ook.

Balans vinden.

Balans vinden in barre tijden is niet gemakkelijk. Bij alles wat mislukte, visualisaties over een regenboog, die ik bedacht, of voornemens van Yoga waar niets van is gekomen. Had ik wel het gevoel dat ik invloed kon uitoefenen. Ik vond grip en houvast bij mezelf op momenten dat ik er tegen opzag. Angst voor de toekomst voor wat zou gaan kunnen gebeuren kan ik met mijn verstand relativeren. Bijvoorbeeld de uitslag van de kweek volgende week. Ik leef nu, als ik me daar nu druk om maak, vind ik dat zonde van mijn tijd.  Angst voor wat iets wat gaat gebeuren, zoals de operatie, wist ik te hanteren door afleiding met fijne gedachten. Steeds maar weer afstemmen op de situatie en balans vinden gaf mij vertrouwen in mezelf. Of het concreet lukte is niet zo belangrijk. Het idee dat ik kon beïnvloeden hielp me er doorheen. Naast alle steun van anderen.

Balans

Balans, daar draait mijn leven nu voor mij om. Deze ervaring heeft mij veel spanning en ellende gebracht en ook heel veel opgeleverd. Ik heb ook zo veel leuke, lieve nieuwe contacten gelegd. Oude verbindingen versterkt. Dingen los gelaten die eigenlijk niet goed voor me waren, waar ik aan vast hield. Ik ben getest op mijn grenzen nog nog. Er zijn momenten dat ik de druk voel van verwachtingen en ik nu voor mezelf durf te kiezen. Het is verleidelijk een stap extra te doen, maar ik ben sterk en doe het niet.

Evaluatie

Zo, nu halverwege het proces evalueer ik om de balans op te maken. Ongeacht de uitslag van volgende week, durf ik te beweren dat ik een zondagskind ben. Ik kom in mijn leven overal steeds sterker uit. Soms zijn het eigen verkeerde keuzes, soms overkomt het me en is aan mij de keuze hoe er mee om te gaan. “The best is yet to come”